วัณโรค เกิดจากการติดเชื้อไมโครแบคทีเรียมทูเบอร์คูโลซิส (Mycobacterium Tuberculosis) เป็นโรคติดต่อทางการหายใจ เชื้อจะแพร่จากผู้ป่วยวัณโรคปอดไปสู่บุคคลอื่นทางอากาศ (Airborne Transmission) ด้วยการไอ จาม หรือพูด ซึ่งละอองเสมหะที่มีเชื้อวัณโรค สามารถมีชีวิตลอยอยู่ในอากาศหลายชั่วโมง และเมื่อมีผู้สูดเข้าไปอาจทำให้เกิดการติดเชื้อและเกิดปอดอักเสบได้
สังเกตอาการเตือน วัณโรค
- ไอติดต่อกันนาน 2 สัปดาห์
- น้ำหนักลดไม่ทราบสาเหตุ
- ไอเสมหะปนเลือด
- มีไข้เรื้อรัง
- เหงื่อออกมากในตอนกลางคืน
- อ่อนเพลียเรื้อรัง
1.สัมผัสใกล้ชิดกับผู้ป่วยวัณโรค โดยเฉพาะอาศัยอยู่บ้านเดียวกัน
2.มีภูมิคุ้มกันร่างกายผิดปกติ เช่น ติดเชื้อ HIV หรือได้รับการรักษาที่ทำให้ภูมิคุ้มกันร่างกายอ่อนแอ เช่น เคมีบำบัด ได้รับยากดภูมิ
3.อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่มีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อวัณโรคสูง เช่น ชุมชนแออัด เรือนจำ
การป้องกัน
- หลีกเลี่ยงการอยู่ในสถานที่แออัด
- สวมหน้ากากอนามัยเมื่อไปในสถานที่สาธารณะ
- หลีกเลี่ยงการสัมผัสใกล้ชิดกับผู้ป่วยวัณโรค หากตนเองมีภูมิต้านทานต่ำ
- ฉีดวัคซีนป้องกันวัณโรค
- ตรวจสุขภาพร่างกายเป็นประจำทุกปี โดยควรตรวจเอกซเรย์ปอด อย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง
- รีบไปพบแพทย์ทันที หากสงสัยว่ามีอาการเสี่ยง
Nursery
กุมารเวชกรรม สาขาพัฒนาการและพฤติกรรม
ศัลยกรรมทางด้านศีรษะ คอ และเต้านม
อายุรศาสตร์โรคข้อและรูมาติกซึ่ม